Cegły elewacyjne to jedne z popularniejszych cegieł produkowanych w cegielni Trojanowscy. Zwane są inaczej cegłami licowymi lub licówkami. Dzięki swoim uniwersalnym parametrom i cechom idealnie sprawdzają się w wielu różnorodnych zastosowaniach.
Cegła elewacyjna zwana inaczej cegłą licową lub fasadową świetnie nadaje się do wznoszenia murów, budowy elewacji na trójwarstwowych ścianach, do ścian osłonowych, czy budowania konstrukcji kominów. Licówka często jest również wykorzystywana do wewnętrznych ścian dekoracyjnych.
Cegły licowe to cegły elewacyjne. W związku z tym ich podstawowym przeznaczeniem jest stosowanie ich na zewnątrz. Nie potrzebują dodatkowego zabezpieczenia w postaci tynkowania. Dzięki temu umożliwiają tworzenie pięknych elewacji. Są to cegły pełne odznaczające się niską nasiąkliwością.
Pojęcia cegła klinkierowa i licowa często stosowane są zamiennie. Jest to błąd. Cegły należą do jednej grupy cegieł elewacyjnych, jednak w naszym kraju są one rozgraniczane.
Podstawowym wyróżnikiem dzielącym cegły licowe od klinkierowych jest poziom nasiąkliwości oraz twardości. Dodatkowo cegły na elewację określane są przez Polską Normę PN-B-12061:1996 i normę europejską PN-EN 771-1. Normy te określają wymagania stawiane elementom murowym ceramicznym oraz dokładnie określają wymagania stawiane cegłom klinkierowym.
Podstawowe różnice między cegłami elewacyjnymi, takimi jak cegła licowa a cegłami klinkierowymi to: niska nasiąkliwość do 6%, klasa wytrzymałości na ściskanie minimum 25, a także większa odporność na warunki atmosferyczne.
Cegła klinkierowa swoją nazwę zawdzięcza specyficznemu odgłosowi, jaki wydaje podczas uderzania jedną cegłą o drugą. Klinkier pochodzi z holenderskiego słowa „klinken”, czyli „dzwonić”. Obecnie obowiązująca od 2006 roku norma europejska nie rozróżnia cegieł fasadowych klinkierowych i cegieł licowych. Warto jednak wiedzieć, że podział taki nadal funkcjonuje.
Gdzie stosuje się cegłę licową a gdzie klinkierową?
Cegła klinkierowa z racji swoich lepszych parametrów (mniejszej nasiąkliwości oraz większej wytrzymałości) znajduje zastosowanie w budownictwie hydrotechnicznym – np. do tworzenia nadbrzeży rzek, zabudowy pompowni, czy w kanałach. Świetnie sprawdzi się w każdym miejscu, w którym będzie miała bezpośrednią styczność z wodą.
Cegły licowe z racji swoich innych parametrów są stosowane w tradycyjnym budownictwie do realizacji elewacji, wznoszenia murów, czy budowania konstrukcji kominowych. Cegła taka po wypaleniu uzyskuje dużą porowatość, nawet do 15%, co pozwala na lepsze wchłanianie i oddawanie wilgoci w sposób naturalny, bez „pocenia” się ścian, przewodów wentylacyjnych i dymowych itp. Dodatkowym atutem naszych cegieł na elewacje jest doskonała izolacja cieplna, co daje ciepło w zimie a latem przyjemny chłód.
